بگذار بشکنند....
آخر اینان از نسل هابیلیان اند
بگذار بشکنند....
شاید این آخرین شکستن بود....
بگذار بشکنند.......
شاید از این حقارت کمی بزرگ شوند...
بگذار بشکنند.......
بگذار اما.....
تو خود نشکن!!!!!!!!!!
آخر اینان قابیلیان را به زیر خاک میخوابانند...
شاید هنوز یک نسل از جنس احساس مانده باشد.
مگذار لبه های تیز قلب تکه تکه شده ات. دل بی رحم خاک را بخراشد.
مگذار قطره های اشک هایت جسم بی روح زمین را به خود مغرور کند.
بگذار بشکنند اما.......
هر گز نشکن....
